به نقل از «فرارو»

یزدانی-تیلور؛ به نام آقا تختی

تاریخ انتشار: ۲۴ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۱۸۸۰۸

«ما مخلص شما هستیم، ولی هیچ‌کس آقا تختی نمی‌شود»؛ این جمله را حسن یزدانی می‌گوید؛ سرش را خم می‌کند و با صدای قاطعی که باورپذیر است می‌گوید هیچ‌کس «آقا تختی» نمی‌شود. حسن یزدانی بدون ذره‌ای تردید، بهترین آزادکار این روز‌ها و البته چند سال اخیر کشتی ایران است. دلیلش فقط فنی نیست، او فن را رد کرده و در دل مردم نشسته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آن‌هایی که دوستش دارند و اتفاقا تعدادشان زیاد است، با شکست‌هایش اشک می‌ریزند و با بردهایش شیرینی پخش می‌کنند. حسن کشتی را زندگی می‌کند و شاید به همین دلیل است که به طرز خاصی در مقام مقایسه با جهان‌پهلوان غلامرضا تختی قرار می‌گیرد.

در تاریخ کشتی ایران کم پیش آمده که به غیر از جهان‌پهلوان، مردم بخواهند برای بودن کنار قهرمان و پهلوانشان روی تشک ریخته، با او عکس بگیرند یا اینکه او را روی دست بگذارند. بعد از غلامرضا، حسن یزدانی هم چنین حسی را تجربه کرده است. هنوز ویدئو‌های آن روز عجیب مرحله انتخابی کشتی آزاد تیم ملی فراموش نشده است. حسن که قهرمان شد، جمعیت به سویش هجوم برده و او را در آغوش کشیدند؛ نه یکی، دو نفر بلکه آن‌قدر زیاد که لحظه‌ای جای نگرانی هم به وجود آمد. با این حال، حسن، مرد پس‌زدن هوادار و عاشق کشتی نیست. او می‌توانست درخواست محافظت بیشتری کرده یا برای ترک سالن، سرعت بیشتری به خرج دهد، ولی ماند و با طیب خاطر، حضورش در تیم ملی را با هوادارانش جشن گرفت. بعد هم که همه از بی‌نظمی و آشفتگی سالن گلایه کردند، حسن با انتشار ویدئویی کوتاه، فقط از هوادارانش تشکر و ابراز امیدواری کرد که بتواند دل آن‌ها را شاد کند.

بعد از جهان‌پهلوان، نوبت به حسن رسید تا مردم برای کنارش بودن، سر و دست بشکنند. با این حال، همان‌طور که حسن هم تأیید می‌کند، تختی‌شدن و تختی‌ماندن کار ساده‌ای نیست. تختی فقط به خاطر کشتی تختی نشد؛ این موضوعی است که یزدانی هم به آن اشاره می‌کند و می‌گوید: «من کوچک‌تر از این هستم که در مورد جهان‌پهلوان تختی صحبت کنم. اما آنچه ما از بزرگ‌تر‌ها و پیش‌کسوت‌ها شنیده‌ایم این بوده که جهان‌پهلوان تختی خصلت‌های پهلوانی، مردمداری، گذشت، مردانگی، مرام و معرفت را داشت، حامی مستضعفان و در کنار مردم بود. خصوصیاتی از این بزرگمرد می‌دانیم و سعی می‌کنیم که الگوبرداری کنیم و بتوانیم راه جهان‌پهلوان تختی را طی کنیم و نام جهان‌پهلوان تختی و پوریای، ولی را همیشه زنده نگه داریم».

شاید از این حیث، حسن برای تبدیل‌شدن به جهان‌پهلوان تختی، مسیری سختی و طولانی پیش‌رو داشته باشد، ولی مشخصا حسن همین حالا فرصت دارد تا از لحاظ مدال‌آوری از غلامرضا تختی عبور کند. این یکی قطعا برای خودش افتخاری مثال‌زدنی است. دست‌کم موضوعی است که یزدانی می‌تواند تا سال‌ها به آن ببالد که رکورد مدال‌های جهانی و المپیک جهان‌پهلوان را شکسته است. غلامرضا تختی با کسب سه مدال المپیک و چهار مدال جهانی، با هفت مدال، یکی از پرافتخارترین کشتی‌گیران تاریخ ایران است. او یک مدال طلا و دو نقره در المپیک دارد و دو طلا و دو نقره در بازی‌های جهانی. مجموع مدال‌های ارزشمندش به عدد هفت رسید. این عدد را حسن یزدانی سال پیش با برتری در فینال رقابت‌های قهرمانی جهان در نروژ به دست آورد. او حالا فقط به یک مدال دیگر نیاز دارد تا از جهان‌پهلوان غلامرضا تختی، در کشتی آزاد عبور کند.

حسن یزدانی کارش را از سال ۲۰۱۵ با دریافت مدال نقره جهانی آغاز کرد. او در المپیک ۲۰۱۶ ریو مدال طلا گرفت، در مسابقات جهانی ۲۰۱۷ مدال طلای وزن خود را گرفت، در مسابقات جهانی ۲۰۱۸ دارنده مدال برنز وزن خود شد، در مسابقات جهانی ۲۰۱۹ مدال طلا به دست آورد، در المپیک ۲۰۲۰ توکیو مدال نقره وزن ۸۶ کیلو را به دست آورد و در مسابقات جهانی ۲۰۲۱ با کسب مدال طلا از دیوید تیلور انتقام گرفت. این مورد آخر، یعنی کسب طلا در نروژ، برایش یک افتخار جالب هم رقم زد که مربوط به کسب متوالی مدال از رقابت‌های جهانی و المپیک است. در واقع حسن یزدانی از سال ۲۰۱۵ که در مسابقات جهانی لاس‌وگاس آمریکا موفق به کسب مدال برنز جهان شد تا اسلو که در مسابقات جهانی نروژ به مدال طلای جهان رسید، هر‌ساله به صورت متوالی در هر رویداد جهانی یا المپیک موفق به کسب مدال شده که از این بابت در کشتی و ورزش ایران رکورددار است. او در کنار سایر علاقه‌مندان به کشتی در ایران امیدوار است که فردا، جمعه، هشتمین مدال متوالی هم به دست بیاید و رنگش مثل دوره قبلی طلایی باشد.

‌در اندیشه دومین پیروزی برابر دیوید تیلور

حالا که حسن یزدانی از لحاظ مدال‌آوری می‌تواند جهان‌پهلوان تختی را پشت سر بگذارد، باید به تشک برگشت و رقابتش در بازی‌های جهانی بلگراد را که از امروز استارت می‌خورد، زیر ذره‌بین برد. واضح است که در وزن ۸۶ کیلوگرم کشتی آزاد دنیا، حسن و رقیب آمریکایی‌اش یعنی دیوید تیلور، یک سروگردن از بقیه بالاتر هستند. هنوز مسابقات شروع نشده، مدال طلا برای این دو نفر که بسیاری احتمال داده‌اند حسن یزدانی باشد، کنار گذاشته شده است. به غیر از مدال طلا، حسن انگیزه‌های شخصی در رقابت با تیلور آمریکایی دارد. او در چهار تقابل قبلی، فقط یک بار برنده شده و سه بار دیگر را مغلوب از تشک خارج شده است. نکته درخور توجه اینکه از سال ۲۰۱۷ تا الان، مدال طلای جهانی یا المپیک در وزن ۸۶ کیلوگرم یا توسط حسن یزدانی به دست آمده یا توسط دیوید تیلور. یزدانی در سال‌های ۲۰۱۷، ۲۰۱۹ و ۲۰۲۱ عناوین جهانی را به دست آورد، در حالی که تیلور در سال ۲۰۱۸ طلای جهان و طلای المپیک ۲۰۲۱ را به دست آورده است. شاید به همین دلیل است که از جدال این دو نفر به عنوان بزرگ‌ترین جدال ممکن در دنیای این روز‌های کشتی یاد می‌شود. البته همان‌طور که در بالا عنوان شد، در جدال‌های روبه‌رو وضعیت تیلور بهتر است. این کشتی‌گیر آمریکایی برنده سه رقابت مقابل یزدانی شد و در جام جهانی ۲۰۱۷، قهرمانی جهان ۲۰۱۸ و المپیک توکیو برابر پلنگ ایرانی پیروز شد.

این پیروزی‌ها در حالی رقم خورد که تیلور هر بار که برنده شد، با اختلاف ناچیزی چنین موردی را رقم زد؛ در هر سه برد تیلور، یزدانی در تایم اول برتری داشت، ولی تیلور توانست در تایم دوم برنده شود. تیلور به وضوح از سرعت خود برای غلبه بر یزدانی استفاده کرد تا در سه مسابقه اول پیروز شود.

یزدانی، ولی سال گذشته سرانجام در فینال جهانی ۲۰۲۱ انتقام خود را گرفت و با نتیجه ۶ بر ۲ تیلور را شکست داد. در آن مسابقه یزدانی در وقت استراحت با نتیجه ۲ بر صفر پیش افتاد و برای اولین بار در سری مسابقات خود توانست در وقت دوم از تیلور پیشی بگیرد. اتفاقا همان نتیجه و شیوه مدیریت مسابقه از سوی حسن یزدانی باعث شده تا بسیاری از یافتن فرمول قهرمانی توسط حسن سخن بگویند و از همین حالا، طلای مسابقات قهرمانی جهان در بلگراد را هم برای یزدانی کنار بگذارند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: حسن یزدانی کشتی مسابقات جهانی جهان پهلوان تختی غلامرضا تختی دیوید تیلور دست آورد حسن یزدانی مدال طلا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۱۸۸۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حسن یزدانی بحران ملی نیست

روزنامه شرق نوشت: حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روز‌های ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیه‌ای از تمرینش با کشتی‌گیری به مراتب سبک‌وزن‌تر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.

یزدانی پیش‌ازاین در تلویزیون وعده‌ای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را می‌برد و هم طلا می‌گیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آن‌ها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزه‌اش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.

داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سال‌های اخیر به‌خوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابل‌های این دو هم به‌خوبی گواه برتری تیلور در تقابل‌های رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی این‌ها همگی در گرو محقق‌شدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان می‌دهد.

یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و به‌تازگی به تشک برگشته. او آن‌قدر درگیر فیزیوتراپی و آماده‌سازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازی‌های المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ به‌ویژه اینکه پیش‌تر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتی‌گیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتی‌گیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نه‌تن‌ها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازی‌ها اعزام شود.

در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازی‌های المپیک، به رقابت‌های کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخ‌دهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر می‌رسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر داده‌اند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.

اینجا روایت‌ها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاری‌های نزدیک به دولت از این شایعه نوشته‌اند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقه‌ای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پاره‌ای دیگر هم از این می‌گویند که رقابت‌های مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ به‌ویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند. چ

نین تحلیل‌هایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقه‌مندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور می‌تواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازی‌های المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم می‌کنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محک‌خوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجه‌ای اسف‌بار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟

ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخ‌گوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا به‌موقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که می‌گفتند او برای رسیدن به پاداش بازی‌های آسیایی، جراحی‌اش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آن‌ها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیب‌دیده‌اش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟

این‌ها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقه‌ای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس می‌شود و بسیاری را امیدوار می‌کند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر حسن ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتی‌گیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟

بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیل‌شدن احساسات باید درباره‌اش تصمیم‌گیری شود. حسن هم تا رقابت‌های مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفته‌اش را بازیابد و خودش را در غیاب گربه‌سیاه آمریکایی‌اش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرون‌آمدن از آن می‌تواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشم‌بسته روی کتف آسیب‌دیده حسن قمار کند.